♥ Anglia: Londyn.

Hej kochani! :) Dzisiaj zabieram Was w wirtualną podróż do Londynu. Mam nadzieję, że Wam się spodoba.

Jak dostaliśmy się do Londynu?

Pociągiem ze stacji kolejowej Long Eaton, co zajęło nam ok. 2h. Podróż przebiegła bardzo sprawnie, miło i niesamowicie wygodnie. Spodobało mi się to, że można kupić bilet na dany dzień, ale niekoniecznie na konkretną godzinę, więc możemy jechać, o której chcemy i wrócić również o tej godzinie, o której nam się podoba.

Czym poruszaliśmy się po Londynie?
Komunikacją miejską - autobusami oraz metrem. Bilet całodniowy, który obejmuje oba środki transportu kosztuje ok. 16 funtów (ok. 80 zł). Są kartonikowe i kupiliśmy je w automacie na stacji metra, za gotówkę. Jednak nie jest to zbyt opłacalne. Lepiej zaopatrzyć się wcześniej w kartę Oyster. Można też płacić zbliżeniowo kartą płatniczą lub telefonem. Najlepiej Revolut. Ta opcja również jest korzystna.

Co zobaczyliśmy w Londynie?
Najbardziej popularne miejsca i zabytki, czyli Tower Bridge - most zwodzony przeprowadzony przez Tamizę, zamek znajdujący się nieopodal - Tower of London, Pałac Westminsterski wraz z Big Benem, Londyńskie Oko, Galerię Narodową, Pałac Buckingham, Domowe Muzeum Kawalerii, chińską dzielnicę, Park Św. Jakuba, dzielnicę Notting Hill, Muzeum Historii Naturalnej, Muzeum Figur Woskowych Madame Tussauds i wiele innych. Wszystko możecie zobaczyć poniżej i przeczytać nieco więcej na ten temat.

Ile czasu potrzeba na zwiedzanie Londynu?
W naszym przypadku były to 3 dni, ale myślę, że na te najważniejsze punkty na mapie, wystarczą nawet 2 dni. Komunikacja miejska jest tak rozwinięta, że wszystko działa szybko i sprawnie. Poza tym, z jednego miejsca do drugiego, w wielu przypadkach można dotrzeć pieszą. 

Gdzie dobrze zjeść w Londynie?
Nie jestem znawcą w tym temacie, ani wielką fanką fast-food'ów z których głównie słynie Anglia, ale nieopodal mostu Tower Bridge znajdziecie przyjemną grecką knajpkę The Real Greek. Obsługa jest bardzo sympatyczna, jedzenie smaczne, a lokal ładny, zadbany i o świetnej lokalizacji. Natomiast po zwiedzaniu Muzeum Historii Naturalnej możecie wpaść do polskiej Restauracji Ognisko, która serwuje pyszne pierogi ruskie. Lokal jest niesamowicie elegancki, pięknie urządzony, łącznie z klimatycznym ogródkiem i może pochwalić się ładnie podanymi, bardzo dobrymi daniami. Warto dodać, że bywała tutaj królowa Elżbieta II i inni członkowie rodziny królewskiej, znani politycy polscy i brytyjscy, dyplomaci, artyści oraz naukowcy. Ostatnią propozycją, ale serwującą szybkie dania, jest Bella Italia. W tym przypadku, to równie sympatycznie urządzone miejsce, we włoskim klimacie. Poza tym, Camden Market oferuje uliczne jedzenie, z różnych stron świata.

Gdzie nocowaliśmy w Londynie?
W prywatnym mieszkaniu, wynajętym przez platformę Booking. Lokal znajduje się w bloku, na spokojnym osiedlu, nieopodal stacji metra, od którego było dosyć blisko do centrum.

Co oferuje Muzeum figur woskowych Madame Tussaud?
Na trzech piętrach znajduje się ponad 150 figur woskowych stworzonych na podobieństwo gwiazd filmowych, muzyki, sportu, rodziny królewskiej, celebrytów, polityków oraz ikon kultury. Oprócz tego, podczas przejażdżki kolejką, odkryjecie historię stolicy. Wejdziecie również do Komnaty Horrorów, gdzie zobaczycie najciemniejsze zbrodnie Londynu. Na koniec wstąpicie do kina na film Marvela w 4D. Cena biletu to ok. 30 funtów (ok. 150 zł), a czas trwania atrakcji wynosi od 1,5h do 2h.

Co może Was zdziwić w Londynie?
Po pierwsze to różnie ubrani ludzie. Anglików w październiku wyróżniał krótki rękaw i szorty, a pozostałych płaszcze, długie rękawy i spodnie. Po drugie brak śmietników. To ze względów bezpieczeństwa. Chodzi o to by nie ukrywano w nich bomb. Drugą sprawą są ekrany na niektórych liniach metra. Zamontowano je, by zapobiegać samobójstwom, czy też przypadkowym wypadkom. Poza tym, spora bezdomność.

Co spodobało mi się w Londynie?
Przede wszystkim architektura, duża ilość zieleni, klimatyczne dzielnice, miła i pomocna obsługa, sprawna komunikacja miejska oraz spokój w sąsiedztwie, w którym się zatrzymaliśmy.

Co nie podobało mi się w Londynie?
Miejscami tłumy i po prostu szybkie życie.

Jak dostaliśmy się na lotnisko?
Z dworca autobusowego Victoria podróżowaliśmy na lotnisko Stansted. Zajęło to ok. 2h, a bilet kosztował ok. 17 funtów za osobę (ok. 85 zł). Autobus był bardzo komfortowy, nowoczesny, zadbany, a kierowca miły i pomocny.

Jak odnaleźć się na lotnisku Stansted?
Co prawda lotnisko jest ogromne, ale wszystko jest świetnie opisane. Poza tym, zawsze można zapytać o coś obsługę. W naszym przypadku nie było bagażu rejestrowanego, więc w pierwszej kolejności mieliśmy skanowanie biletów, następnie standardowo kontrolę bezpieczeństwa, a na końcu przejście przez bramkę. Różnica jest taka, że ze strony straży granicznej nie ma kontroli paszportowej przy wylocie, w przeciwieństwie do przylotu.

Czy warto wybrać się do Londynu?
Oczywiście! Bardzo polecam. Miasto ma swój wyjątkowy klimat, ciekawą historię i przepiękną architekturę oraz jest niesamowicie nowoczesne technologicznie. Może kiedyś tam wrócę. :) Tymczasem dziękuję dziewczynie mojego brata, że zorganizowała nam ten wyjazd.

Tower Bridge -  most zwodzony w Londynie (mylony niekiedy z sąsiednim Mostem Londyńskim, London Bridge) przeprowadzony przez Tamizę w pobliżu Tower of London, od której bierze swą nazwę. Jeden z najbardziej znanych obiektów w Londynie, zbudowany w stylu wiktoriańskim. Jego architektem był Horace Jones. Pierwotnie most miał kolory w tonacji beżowej. W 25. rocznicę koronowania królowej Elżbiety II (1977) przemalowano go na kolory: niebieski, biały i czerwony. Obecna kolorystyka mostu (biało-niebieska) istnieje od 2010.

Tower of London - oficjalna nazwa His Majesty’s Royal Palace and Fortress the Tower of London, czyli Pałac i Twierdza Jego Królewskiej Mości – budowla obronna i pałacowa monarchów Anglii. Wzniesiona została w 1078 roku dla Wilhelma Zdobywcy. Tower of London było więzieniem, z którego podobno nie było ucieczki, ponieważ wejście było zaraz nad wodą – podpływano łódkami i tam prowadzono więźniów do celi. Więziono tu m.in. króla Anglii Henryka IV, czy królową Annę Boleyn. W swej historii budynek był fortecą, więzieniem, pałacem, a nawet służył jako zoo. Budowla (łącznie z Bramą Zdrajców) pilnowana jest przez charakterystycznie ubranych strażników, nazywanych Yeomen Warders. W twierdzy są dziś przechowywane liczne zbroje, broń, klejnoty i insygnia koronacyjne (królewski pierścień i jabłko oraz berło z krzyżem i największym na świecie brylantem Cullinanem I, a także korona brytyjska zdobiona drugim co do wielkości na świecie brylantem Cullinanem II). Twierdza Tower jest do dziś zamieszkana. Jej społeczność tworzą strażnicy Yeomen Warders wraz z rodzinami, naczelnik twierdzy, urzędnicy oraz kapelan i lekarz. Symbolem Tower of London są kruki. Popularna legenda głosi, że dopóki na wieżach Tower będą żyły kruki, tak długo trwać będzie imperium brytyjskie.

The Real Greek - Tower Bridge - nowoczesna restauracja serwująca klasyczne dania w nowej wersji oraz ouzo i greckie wina.

Ten Trinity Square to zabytkowy budynek klasy II z widokiem na Tamizę w Tower Hill.

Big Ben – zwyczajowa nazwa wieży zegarowej Elizabeth Tower, mierząca 96 metrów, wybudowana w stylu neogotyckim w 1858 roku. Należy do zabudowań Pałacu Westminsterskiego, czyli siedziby brytyjskiego parlamentu.



Parliament Square - plac w przy Pałacu Westminsterskim. Jest otwartym zielonym terenem, na którym znajdują się posągi mężów stanu. Stanowi również miejsce wieców i protestów, oraz atrakcję turystyczną.

Jan Christian Smuts - były premier RPA. W czasie I i II wojny światowej służył w Armii Brytyjskiej. Jako jedyny uczestniczył w podpisaniu obydwu traktatów kończących I i II wojnę światową. Jego dziełem jest preambuła Karty Narodów Zjednoczonych. Opowiadał się za zmianą charakteru stosunków pomiędzy Wielką Brytanią a jej koloniami w ramach Wspólnoty Narodów.

 

Edward Geoffrey Smith Stanley - premier Wielkiej Brytanii w latach 1852, 1858–1859 i 1866–1868. Przewodził konserwatywnym gabinetom mniejszościowym.

Henry John Temple, 3. wicehrabia Palmerston - angielski polityk i arystokrata, premier oraz wielokrotny minister. Przeciwny rozszerzaniu prawa wyborczego na robotników.

Millicent Garrett Fawcett - angielska feministka, sufrażystka, reformatorka reprezentująca „nurt konstytucyjny”. Odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego. Jej starsza siostra, Elizabeth Anderson, była pierwszą Angielką, która uzyskała dyplom lekarza, i pierwszą w Anglii kobietą-burmistrzem.

Mahatma Gandhi - indyjski prawnik, filozof, polityk i mąż stanu, jeden z twórców współczesnej państwowości indyjskiej i propagator pacyfizmu jako środka nacisku politycznego. W wieku 19 lat Gandhi został przyjęty do londyńskiego University College, gdzie miał podjąć studia prawnicze.

Robert Peel - brytyjski polityk, premier Wielkiej Brytanii w latach 1834-1835 oraz 1841-1846. Rząd Peela, który dziś określany jest jako konserwatywny, wprowadził ustawy promujące wolny handel.

David Lloyd George - brytyjski polityk i mąż stanu, premier Wielkiej Brytanii w latach 1916–1922 i minister wojny w 1916 r. 

Winston Leonard Spencer Churchill - brytyjski polityk, mąż stanu, mówca, strateg, pisarz i historyk, malarz, dwukrotny premier Zjednoczonego Królestwa, laureat literackiej Nagrody Nobla, honorowy obywatel Stanów Zjednoczonych. W 2002 w plebiscycie organizowanym przez BBC został uznany za najwybitniejszego Brytyjczyka wszech czasów.

Kościół św. Małgorzaty - kościół na terenie Opactwa Westminsterskiego, przy Parliament Square w Londynie, noszący wezwanie świętej Małgorzaty Antiocheńskiej.

Pałac Westminsterski - zabytkowy, neogotycki pałac; siedziba brytyjskiej Izby Gmin, Izby Lordów oraz urzędów z nimi związanych; zabytek I klasy od 1970 roku, w 1987 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jego budowę rozpoczął Knut Wielki w 1016 roku.

Pomnik Boudiki - królowej Icenów zamieszkujących wschodnią Brytanię. Przewodziła powstaniu przeciwko Cesarstwu Rzymskiemu w latach 60–61. Uznawana za symbol walki o wolność i bohaterkę ludową Wielkiej Brytanii.



London Eye (Londyńskie Oko) - ukończone w 1999 r., nazywane również Millennium Wheel (Koło Milenijne), koło obserwacyjne znajdujące się w dzielnicy Lambeth. Zostało zaprojektowane przez Davida Marksa, Julię Barfield, Malcolma Cooka, Marka Sparrowhawka, Stevena Chiltona i Nica Baileya. Koło ma wysokość 135 metrów, a jego pełny obrót trwa około 30 minut. Na kole znajdują się 32 klimatyzowane kapsuły pasażerskie. Niewielka prędkość liniowa tych kabin pozwala na zabieranie i wysadzenie pasażerów bez zatrzymywania koła.

Galeria Narodowa - galeria sztuki w Londynie, w północnej części Trafalgar Square. Jest to galeria państwowa, prezentująca kolekcję 2300 dzieł malarstwa, głównie zachodnioeuropejskiego, z lat 1250–1900, w tym zbiór obrazów sławnych francuskich impresjonistów i Vincenta van Gogha. W maju 2021 roku po raz pierwszy pojawiło się dzieło artysty pochodzącego z Polski – Jana Matejki, a konkretnie obraz „Astronom Kopernik, czyli rozmowa z Bogiem.”

St Martin-in-the-Fields - kościół anglikański, z kryptą przekształconą w kawiarnię. Odbywają się tu koncerty, a w porze obiadowej – recitale muzyczne.

Pomnik konny Karola I w Charing Cross jest dziełem francuskiego rzeźbiarza Huberta Le Sueura, prawdopodobnie odlanym w 1633 roku za życia Karola. Jest to najstarszy posąg z brązu w Londynie i uważany jest za centralny punkt miasta. Karol I Stuart był królem Anglii i Szkocji w latach 1625-1649. To jedyny brytyjski władca, który został obalony przez poddanych i ścięty.

Kolumna Nelsona - pomnik znajdujący się na placu Trafalgarskim, upamiętniający adm. Horatio Nelsona, który poległ w morskiej bitwie pod Trafalgarem. Pomnik został wybudowany w latach 1840−1843 według projektu Williama Railtona, a jego koszt wynosił 47 000 funtów.

Duchess Theatre - teatr położony przy Catherine Street w gminie City of Westminster, zaliczany do scen West Endu. Należy do tzw. receiving houses, tzn. nie posiada własnego zespołu artystycznego, a jedynie zapewnia przestrzeń i obsługę techniczną dla produkcji zewnętrznych.

Mr Fogg's Tavern - wyłożony boazerią bar o wnętrzu w starym stylu inspirowanym postacią odkrywcy Phileasa Fogga.

Covent Garden - dzielnica położona na terenie gmin City of Westminster oraz London Borough of Camden, znana ze spotkań artystów, cyrkowców, muzyków i osób związanych ze sztuką. Dawniej znajdował się tutaj klasztor. W dzielnicy tej znajduje się Covent Garden Market, dawniej targ warzywno-owocowy, obecnie centrum handlowe oraz Royal Opera House, siedziba Opery Królewskiej i Królewskiego Baletu.

Chinatown - chińska dzielnica mieszcząca się w samym centrum Soho, w rejonie East End London. Chińczycy przenieśli się tutaj w połowie XIX stulecia. Główną arterią Chinatown jest Gerrard Street - kulturalne i finansowe centrum chińskiej społeczności w Londynie. Ta część dzielnicy znana jest również z orientalnych restauracji.

Wizards & Witches - sklep z podarunkami.

Teatr Criterion na West Endzie przy Piccadilly Circus.

Shaftesbury Memorial Fountain oficjalnie i popularnie znana jako Eros, to fontanna zwieńczona skrzydlatym posągiem Anterosa, położona w południowo-wschodniej części Piccadilly Circus.

Regent Street - jedna z głównych ulic handlowych w londyńskiej dzielnicy West End, popularna zarówno wśród turystów, jak i mieszkańców miasta.

Burberry - znana brytyjska marka istniejąca od 1856 roku, słynąca z prochowców i kaszmirowych szali w charakterystyczną kratkę.

Pałac Buckingham - oficjalna londyńska rezydencja brytyjskich monarchów, zlokalizowana w City of Westminster. Największy na świecie pałac królewski, który od 1837 roku pełni funkcję oficjalnej siedziby monarszej. Jedna z pereł architektury późnego baroku. Pałac został zbudowany w 1703 roku jako rezydencja miejska dla księcia Buckingham, Johna Sheffielda. W roku 1761 król Wielkiej Brytanii Jerzy III wszedł w posiadanie pałacu, który został przekształcony w jego rezydencję prywatną. W ciągu kolejnych 75 lat pałac wielokrotnie rozbudowywano. W pałacu jest sześćset komnat, w tym dziewiętnaście reprezentacyjnych, ponad siedemdziesiąt łazienek i prawie dwieście sypialni. Pałac Buckingham jest także miejscem uroczystości państwowych oraz oficjalnych spotkań głów państw. Dla Brytyjczyków pałac stanowi symbol Wielkiej Brytanii. Przed pałacem składano kwiaty po śmierci księżnej Diany w 1997 r. oraz po śmierci Elżbiety II w 2022 r. Istotnym elementem wystroju pałacu jest sztandar królewski. Kiedy monarcha rezyduje w Buckingham sztandar wisi na pełnej wysokości, gdy wyjeżdża, jest zdejmowany. Po śmierci Diany Elżbieta II wprowadziła nowy zwyczaj. Kiedy opuściła pałac, by udać się na pogrzeb Diany, sztandar królewski zdjęto (zgodnie z protokołem), a na jego miejsce (to nowość) podniesiono flagę brytyjską, Union Jack, i opuszczono ją do połowy masztu. Od tej pory po zgonie członka rodziny królewskiej na pałacu podnosi się Union Jack i opuszcza do połowy masztu. Od kwietnia do lipca codziennie o 11.30 odbywa się przed pałacem uroczysta zmiana warty (w pozostałych miesiącach co drugi dzień). Po pożarze w zamku królewskim w Windsorze w 1992 część pałacu Buckingham udostępniana jest do zwiedzania w sierpniu i wrześniu. Podczas wakacyjnej nieobecności władcy w stolicy można odpłatnie zobaczyć niektóre reprezentacyjne apartamenty.

Victoria Memorial - rzeźba umieszczona przed Buckingham Palace, poświęcona królowej Wiktorii. Inicjatorami powstania rzeźby byli: Wilhelm II Hohenzollern i jego kuzyn Jerzy V, będący dwoma najstarszymi wnukami królowej.

St. James’s Park - najstarszy z królewskich parków w Londynie, położony w dzielnicy City of Westminster, pomiędzy Pałacem Buckingham, Pałacem Westminsterskim i St. James’s Palace. St. James’s Park jest wpisany na listę angielskiego dziedzictwa narodowego.

Biuro Spraw Zagranicznych, Wspólnoty Narodów i Rozwoju

Domowe Muzeum Kawalerii znajdujące się w jednym z najbardziej zabytkowych XVII-wiecznych budynków w Londynie, w Horse Guards Parade w Whitehall.

Pomnik konny hrabiego Robertsa to plenerowa rzeźba autorstwa Harry'ego Batesa, zainstalowana na Horse Guards Parade. Pomnik został wzniesiony dla upamiętnienia Fredericka Robertsa podczas jego służby w I wojnie światowej.

Pomnik Gwardii, znany również jako Pomnik Wojenny Oddziału Gwardii, to pomnik wojenny na znajdujący się po zachodniej stronie Horse Guards Road.

Królewska straż konna w Muzeum Kawalerii Domowej

Departament ds. Energii i Zmian Klimatu

Pomnik Earla Haiga to brązowy pomnik konny dowódcy brytyjskiego frontu zachodniego Douglasa Haiga, pierwszego hrabiego Haiga na Whitehall w Westminster w Londynie. Został stworzony przez rzeźbiarza Alfreda Franka Hardimana i zamówiony przez Parlament w 1928 roku.

Old War Office Building - dawny budynek biurowy z 1100 pokoi, który podczas II wojny światowej był siedzibą Churchilla.

Posąg księcia Devonshire - to plenerowa rzeźba z brązu Spencera Cavendisha, 8. księcia Devonshire, przywódcy trzech brytyjskich partii politycznych w latach 1875-1903 i znajduje się przy wejściu do Horse Guards Avenue.

Pomnik konny księcia Jerzego, księcia Cambridge, jest naturalnej wielkości pomnikiem autorstwa Adriana Jonesa, zainstalowanym w Whitehall.

Camden Town jest znane ze swojego targu - centrum mody i ekstrawagancji położonego nad Regent's Canal. Ta oaza kontrkultury jest popularna wśród turystów, nastolatków i punków. Kwitnące życie nocne obejmuje muzykę na żywo w alternatywnych klubach i oldskulowych pubach oraz występy gwiazd w Jazz Cafe i Roundhouse. Kawiarnie tętnią życiem za dnia.

Brązowy posąg brytyjskiej piosenkarki Amy Winehouse znajduje się na Stables Market w Camden Town w północnym Londynie. Wyrzeźbiony przez Scotta Eatona, został odsłonięty w 2014 roku, trzy lata po śmierci piosenkarki.

Notting Hill to stylowa, tętniąca życiem dzielnica z prostymi kawiarniami przy artystycznej Portobello Road, która słynie z popularnego targu z antykami i odzieżą w stylu retro. Przy Westbourne Grove mieszczą się wykwintne restauracje i luksusowe butiki, a w kinie Electric Cinema widzowie mogą obejrzeć film w eleganckich fotelach. Podczas corocznego karnawału w Notting Hill tłumy ludzi bawią się w rytmach muzyki kalipso i uczestniczą w paradach nawiązujących do karaibskich korzeni dzielnicy.

Portobello Road - ulica w zachodnim Londynie, w dzielnicy Notting Hill, na terenie gminy Kensington and Chelsea. Regularnie odbywa się na niej targ staroci oraz innych towarów, stanowiący znaczącą atrakcję turystyczną.

Muzeum Historii Naturalnej w Londynie jest jednym z trzech wielkich muzeów znajdujących się przy Exhibition Road w South Kensington (inne to Science Museum i Muzeum Wiktorii i Alberta). Prace nad budynkiem rozpoczęto w 1873, a zakończono je w 1880. Oficjalne otwarcie odbyło się w 1881. Kolekcja muzeum liczy ponad 70 milionów eksponatów, a całość dzieli się na 5 głównych działów: botanika, entomologia, mineralogia, paleontologia i zoologia. Dużą popularnością cieszy się symulowane trzęsienie ziemi, którego mogą doświadczyć zwiedzający oraz galeria dinozaurów, gdzie znajduje się ryczący, ruchomy dinozaur-robot. Od 1979 do stycznia 2017 w głównym holu znajdował się odlew szkieletu diplodoka, zwany Dippy. Obecnie zastąpiony jest on przez szkielet płetwala błękitnego. W muzeum tym można wielu eksponatów dotknąć, spróbować, wykonać różne symulacje i eksperymenty, a całość jest głównie przeznaczona dla młodszych, choć starsi też mogą się wiele nauczyć. Znajduje się tam m.in. kolekcja ryb, płazów, gadów, ptaków i ssaków w różnych stadiach ewolucji. Na samym szczycie galerii znajduje się plaster wycięty z pnia sekwoi o średnicy 6 metrów. Wstęp do muzeum jest bezpłatny, jednak niektóre wystawy bywają biletowane. W środku znajdują się skrzynki na datki od zwiedzających, wykorzystywane na utrzymanie budynku i znajdujących się w nim eksponatów.

Pomnik Karola Darwina - brytyjskiego przyrodnika i geologa, twórcy teorii ewolucji, zgodnie z którą wszystkie gatunki pochodzą od wcześniejszych form.

Pomnik Sir Richarda Owena - angielskiego biologa, anatoma porównawczego zwierząt i paleontologa, laureata Medalu Copleya.

Muzeum Nauki

Posąg Sherlocka Holmesa autorstwa rzeźbiarza Johna Doubleday stoi w pobliżu domniemanego miejsca 221B Baker Street, adresu fikcyjnego detektywa w Londynie.

Muzeum Figur Woskowych - muzeum figur woskowych znanych ludzi z rozmaitych dziedzin życia, założone w 1835 przez Marie Tussaud w Londynie.

W powyższej gablocie można było zobaczyć rzeczy niegdyś należące do znanych brytyjskich morderców.

Ronald „Ronnie” Kray i Reginald „Reggie” Kray byli angielskimi gangsterami lub postaciami przestępczości zorganizowanej oraz identycznymi braćmi bliźniakami z Haggerston, którzy działali od późnych lat pięćdziesiątych XX wieku aż do ich aresztowania w 1968 roku.

John Reginald Halliday Christie był angielskim seryjnym mordercą działającym w latach czterdziestych i wczesnych pięćdziesiątych XX wieku. Zamordował co najmniej osiem osób – w tym swoją żonę Ethel.

John George Haigh – brytyjski seryjny morderca działający w latach 40. XX wieku. Udowodniono mu zamordowanie sześciu ludzi, chociaż twierdził, że ofiar było dziewięć. Ciała zamordowanych rozpuszczał w kwasie siarkowym, a następnie fałszował dokumenty własnościowe ich posesji i sprzedawał je za znaczne sumy pieniędzy.

Dennis Andrew Nilsen był szkockim seryjnym mordercą, który zamordował co najmniej dwunastu młodych mężczyzn i chłopców w latach 1978–1983.

Ruth Ellis była walijską gospodynią nocnego klubu i skazaną morderczynią, która stała się ostatnią kobietą, na której wykonano wyrok śmierci w Wielkiej Brytanii po śmiertelnym postrzeleniu jej kochanka, Davida Blakely'ego.

Darcie & May Green - kuchnia australijska

Posąg Misia Paddingtona w Norfolk Square Garden

Victoria Palace Theatre to teatr West End przy Victoria Street. Został zaprojektowany przez Franka Matchama w 1911 roku i był ostatnim londyńskim teatrem, który zaprojektował przed przejściem na emeryturę.

Pomnik konny Ferdynanda Focha stoi w Lower Grosvenor Gardens w Londynie. Rzeźbiarzem był Georges Malissard, a posąg jest repliką innego pomnika wzniesionego w Cassel we Francji.